Lokal mieszkalny własny.
Do kosztów uzyskania przychodu przedsiębiorca może zaliczać m.in.:
odpisy amortyzacyjne, odsetki od kredytu, koszty remontów, opłaty eksploatacyjne, podatek od nieruchomości, koszty ubezpieczenia lokalu.
Podstawową stawką amortyzacji do lokalu mieszkalnego jest stawka 1,5%.
W wypadku nieruchomości używanych lub ulepszonych możliwe jest stosowanie stawki podwyższonej do 10% w skali roku.
Przez nieruchomość używaną należy rozumieć nieruchomość użytkowaną przez poprzedniego właściciela przez co najmniej 60 miesięcy, natomiast nieruchomość ulepszona to taka nieruchomość, na której ulepszenie zostały poniesione nakłady wynoszące co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości.
W wypadku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego stawka amortyzacji wynosi 2,5% i nie ma możliwości stosowania indywidualnej stawki amortyzacji. Nakłady na remont czy ulepszenie stanowią inwestycję w obcym środku trwałym i podlegają amortyzacji według stawki 10%.
W celu zaliczenia wydatków na spłatę odsetek od kredytu hipotecznego do kosztów uzyskania przychodu lokal mieszkalny musi być wpisany do ewidencji środków trwałych.
Lokal mieszkalny wynajmowany lub użyczony.
Do kosztów uzyskania przychodu przedsiębiorca może zaliczać m.in.:
opłaty czynszowe, opłacane koszty eksploatacyjne oraz koszty remontów (z zastrzeżeniem, że w wypadku gdy kwota nakładów przekroczy w ciągu roku 10 000 zł, kosztami będą odpisy amortyzacyjne).
Lokalu wynajmowanego i użyczonego nie można amortyzować. Do kosztów uzyskania przychodu mogą być zaliczane opłaty ponoszone przez podatnika w związku z korzystaniem z lokalu. Podatnik musi jednak mieć na uwadze, że lokal, w związku z którym opłaty będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, musi być powiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Może to być mieszkanie, w którym przedsiębiorca przebywa w celu wykonywania czynności zawodowych (zamiast hotelu), może to być również część mieszkania, w którym podatnik zamieszkuje, ale częściowo wykorzystuje również pod działalność gospodarczą.
Nakłady na taki lokal, o ile ich kwota przekroczy w ciągu roku 10 000 zł, będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodu poprzez odpisy amortyzacyjne. Stanowią one inwestycję w obcy środek trwały i mogą być amortyzowane stawką 10%.
Od nakładów ulepszeniowych należy odróżnić nakłady remontowe, które mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu bez konieczności amortyzacji. Remontem będzie odtworzenie stanu lokalu, czyli np. pomalowanie ścian, naprawienie posadzki (ale nie jest całkowita wymiana z paneli na parkiet).
Lokal niemieszkalny
Do kosztów uzyskania przychodu przedsiębiorca może zaliczać m.in.:
odpisy amortyzacyjne, odsetki od kredytu, koszty remontów, opłaty eksploatacyjne, podatek od nieruchomości oraz koszty ubezpieczenia lokalu.
Podstawową stawką amortyzacji lokalu niemieszkalnego jest stawka 2,5%. W wypadku nieruchomości używanych możliwe jest stosowanie podwyższonej stawki amortyzacji, nieprzekraczającej jednak 10% w skali roku.
Indywidualną stawkę amortyzacji oblicza się, odejmując od 40 lat liczbę pełnych lat, które upłynęły od pierwszego oddania do używania tej nieruchomości.
Jeśli przedsiębiorca chciałby zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu odsetki od kredytu hipotecznego, wówczas konieczne jest wpisania takiej nieruchomości do ewidencji środków trwałych.
Sprzedaż takiej nieruchomości będzie powodowała powstanie przychodu z działalności gospodarczej. Do kosztów uzyskania przychodu przedsiębiorca będzie mógł zaliczyć niezamortyzowaną część lokalu.
Potrzebujesz konsultacji lub pomocy księgowej?
Napisz: biuro@dobraksiegowa.info
Zadzwoń: 91 834 02 36